Naar mate we meer zieken, mensen met beperkingen en ouderen hebben, is er steeds meer zorg nodig. Er zijn veel zorg-biedende organisaties. Zie ook bij mantelzorg, familie, problemen. Je kan via huisarts, wijkverpleegkundige, gemeente van je vader schriftelijk vragen om oplossingen: thuishulp, verpleegkundige zorg, dagbesteding, eventueel zelfs permanente verpleging in een gesloten afdeling van een zorgcentrum. Problemen zijn oplosbaar, als die niet oplosbaar zijn – wat vaak bij dementie zo is – zijn ze een gegeven. Het blijft belangrijk je vader zo veel mogelijk in zijn waarde te laten, maar aan veel van zijn eisen kan steeds minder worden voldaan. Tot hij – helaas – in totale afhankelijkheid alleen zijn basisbehoeften vervuld ziet worden. Dat komt omdat dementie – heel verdrietig – alleen maar achteruitgang betekent. Digitaal (smartphone, mail) kan op grote afstand met de smartphone veel geregeld worden. Beslist zeker is dat je niet tot mantelzorg te verplichten bent. Terwijl de overheid de zorg zo wil inrichten dat zo veel mogelijk door de familie gedaan wordt. Wat overigens al zo lang gebeurde voor de overheid zich er intensief mee bemoeide. Het is niet verkeerd als je de zorg bij je vader lokaal laat organiseren. Leg een goed logboek aan, met de vele contacten en herbevestig telefoontjes per mail, om bureaucratische verwarring te voorkomen en te beperken. In de zorg is veel bureaucratie nodig. [131120] [240921]