Op hoge leeftijd verdwijnt onderhuids vet, neemt elasticiteit af en wordt de huid wijder. Deze gaat dan rimpelen. Ook krijg je gemakkelijk wondjes en blauwe plekken door stootjes en onderhuidse bloedinkjes. Dit kan bij een stoornis van je bloedstolling veel worden. Dan moet je naar de huisarts, eventueel van een huidarts, eventueel een hematoloog (bloeddeskundige). Maar vooral van de huidverpleegkundige, die veel van smeren en zalven weet en kan adviseren hoe dit bij jou behandeld kan worden. Het is heel individueel: wat de een goed helpt, doet het bij de ander minder. Hier vast wat suggesties om te proberen en voor te stellen: lichte kleding over het lichaam, zodat die kleding als een beschermingslaagje werkt. Eventueel zelfs twee lagen dunne kleding over elkaar. Let dan op niet te transpireren. Verder kan het insmeren met zalf of crème op de stootplekken van armen en benen helpen doordat het dan meer glijdt dan snijdt. Vooral in de plooien zoals liezen, onder de borsten, in buikplooien kan het zweet gemakkelijk leiden tot irritatie, jeuk, roodheid en het gaat ook een beetje ruiken (bacterie / schimmel). Dit alles vraagt dus verpleegkundig advies. Je kan intussen proberen alles goed te drogen. Waar wrijven schuurt moet je deppen. Dit kost meer tijd, maar dat win je terug door minder hinder en minder zorg. Eventueel doe je toiletpapier in de plooien om de naad droog te houden. Doe dit ook tussen de billen. Je kans op doorliggen (drukwondjes en drukwonden op en om de stuit) is mogelijk verhoogd. Dan vooral is die zorgverpleegkundige van waarde. Soms werkt een vel keukenrolpapier nog beter. Pas op dat dit laatste niet in de WC terecht komt. Want het verzorgen van plooien in het onderlijf vindt meestal daar plaats. Nogmaals: de kans op doorliggen (drukwondjes en drukwonden op en om de stuit als je langer komt te liggen) is mogelijk verhoogd, en daar moet je deskundige hulp bij vragen. Het wordt dan een combinatie van smeren, voeding, beweging. (18-07-23)